Opryszczka

Niezwykle rozpowszechniona, opryszczka występuje u większości dorosłych w ogromnym odsetku na całym świecie. Zakażenia dwoma typami wirusa Herpes simplex (które należą do rodziny Herpesviridae i powodują ostre i nawracające infekcje) występują na całym świecie, a ponieważ przenoszą się z człowieka na człowieka, poprzez bezpośredni kontakt z płynami lub wydzielinami. Z medycznego punktu widzenia objawy obejmują wysypkę z pęcherzami i silne swędzenie, które jest trudne do opanowania. Opryszczka może występować w jamie ustnej, na twarzy lub w okolicy narządów płciowych.

Głównymi formami sąopryszczka zwykła typu 1 (HSV 1, opryszczka orofacjalna, najczęstsza) i opryszczka zwykła typu 2 (HSV 2, opryszczka narządów płciowych, bezobjawowa).

Z okresem inkubacji, który waha się od 4 do 12 dni po ekspozycji, wirus może następnie zacząć rozwijać bolesne wrzody, a czas powrotu do zdrowia waha się od 2 do 4 tygodni. W większości przypadków wirus pozostaje jednak nierozpoznany i nie objawia się. Jeśli wirus raz dostał się do organizmu, osoba jest jego nosicielem przez resztę życia, okresowo się reaktywując.

Główną przeszkodą jest nadal życie osobiste, zwłaszcza związki, ponieważ wszyscy ludzie są podatni na zakażenie wirusem opryszczki. Wirus może być utrzymywany pod kontrolą u klinicznie zdrowych osób, ale może być groźny dla osób z osłabionym układem odpornościowym lub kobiet w ciąży. Na szczęście zmiany chorobowe można złagodzić za pomocą leków przepisanych przez specjalistę lub środków ziołowych stosowanych w domu.

Objawy zakażenia wirusem opryszczki

Gdy wirus opryszczki dostanie się do organizmu, często ma objawy wspólne dla dotkniętego obszaru, jamy ustnej lub narządów płciowych. Waha się w aktywnych cyklach choroby, po których następują okresy bezobjawowe, których intensywność zmniejsza się wraz z upływem czasu. Niestety, wirus nie znika z organizmu i często objawy opryszczki nie występują, ale wirus pozostaje uśpiony, dopóki nie zaatakuje ponownie, gdy układ odpornościowy gospodarza jest osłabiony.

Nawroty mogą występować do 6 razy w roku, a objawy obejmują:

• pierwsze epizody mogą obejmować ostry i trudny do opanowania ból, gorączkę, bóle mięśni, zapalenie sąsiednich węzłów chłonnych (limfatycznych lub pachwinowych), pogorszony stan ogólny, zmęczenie, brak apetytu;
• mrowienie i bolesne oddawanie moczu, owrzodzenia, zwiększona wydzielina z pochwy, krosty;
• uczucie drętwienia;
• uczucie pieczenia lub kłucia;
• wysypka na wargach lub narządach płciowych;
• silne swędzenie, które jest trudne do opanowania;
• uczucie mrowienia lub ciepła w dotkniętym obszarze;
• bardzo rzadko ból głowy i bóle mięśni.

Rodzaje opryszczki

Opryszczka jest infekcją skóry, a wirus opryszczki należy do rodziny Herpersviridae. HSV 1 ma tendencję do powodowania zmian powyżej talii, a HSV 2 ma tendencję do powodowania zmian poniżej talii, oba wirusy wpływają na organizm i mogą powodować następujące rodzaje schorzeń:

• Opryszczka jamy ust nej (na wargach, wokół warg, rzadko w jamie ustnej);
• Opryszczka narządów płciowych (srom, pochwa, szyjka macicy, penis, okolice odbytu);
• opryszczkowe zapalenie rogówki (występuje, gdy dotknięte są oczy, głównie dając uczucie "piasku w oczach");
• opryszczkowe zapalenie jamy ustnej (występuje, gdy infekcja opryszczki występuje na paznokciach);
• opryszczka gladiatorów (występuje, gdy głowa, tułów i kończyny mogą mieć zmiany skórne);
• pierwotne opryszczkowe zapalenie jamy ustnej (forma zakażenia opryszczką najczęściej występująca u dzieci w wieku 1-3 lat).

Czynniki ryzyka

Infekcje Herpes simplex rozprzestrzeniają się poprzez bezpośredni kontakt, ale istnieją pewne czynniki ryzyka, które mogą sprzyjać wystąpieniu choroby:

• obecność innych chorób przenoszonych drogą płciową;
• zwiększona liczba partnerów seksualnych i przypadkowe kontakty seksualne;
• urazy dotkniętego lub sąsiedniego obszaru (depilacja, zastrzyki w usta itp.);
• zmęczenie;
• przeszczep narządów;
• leczenie immunosupresyjne;
• słaby układ odpornościowy;
• dotykanie skóry osoby zakażonej;
• wspólne używanie szczoteczek do zębów lub sztućców.

Czynniki wyzwalające

Czynniki wyzwalające (które mogą powodować zarówno reaktywację, jak i zakażenie pierwotne) obejmują:

• Zmęczenie i stres;
• długotrwała ekspozycja na wiatr, słońce lub niskie temperatury (oparzenia wiatrem, promieniowanie ultrafioletowe);
• zmiany hormonalne;
• Menstruacja;
• nawracające choroby;
• przegrzanie lub przegrzanie organizmu;
• różne stany psycho-emocjonalne lub zaburzenia fizjologiczne;
• zabiegi chirurgiczne;
• problemy żołądkowe lub zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
• nadpobudliwość organizmu;
• drobne infekcje;
• obecność drugiego wirusa w organizmie;
• niektóre reakcje alergiczne.

Powikłania opryszczki

Opryszczka może stać się przyczyną kilku powikłań, w tym:

• zapalenie mózgu lub opryszczkowe zapalenie rogówki (występuje u osób z obniżoną odpornością, gdy dotknięty jest mózg);
• wirus może rozprzestrzeniać się na inne narządy (płuca, układ trawienny itp.);
• ciężkie ogniska opryszczki u osób z niską odpornością;
• śmiertelne opryszczkowe zapalenie płuc u pacjentów z rozległymi oparzeniami;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
• ułatwianie zakażenia innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową;
• zapalenie przełyku;
• zapalenie wątroby;
• zapalenie płuc;
• martwica siatkówki;
• opryszczka noworodkowa, która jest przenoszona podczas (a nie po) porodzie z matki z opryszczką narządów płciowych na płód, z potencjalnie poważnymi konsekwencjami neurologicznymi dla płodu, które mogą zagrażać życiu;
• stygmatyzacja o skutkach psychologicznych i społecznych, negatywnie wpływająca na jakość życia i relacje seksualne.

Kiedy należy zgłosić się do lekarza?

Chociaż raz złapany wirus pozostaje w organizmie na zawsze, wrzody opryszczki znikają same po około 2 tygodniach. Zasadniczo należy udać się do lekarza, gdy tylko zauważy się objawy, które mogą wskazywać na obecność opryszczki, ale także wtedy, gdy objawy nie ustępują po określonym czasie lub po zastosowaniu zaleconego leczenia.

Leczenie opryszczki

W przypadku zmian opryszczkowych lub wirusa opryszczki pospolitej nie ma ostatecznego lekarstwa, ponieważ pozostaje on w organizmie i czasami się aktywuje. Istnieją jednak różne metody leczenia, które mogą zmniejszyć intensywność objawów i mogą to być:

Leczenie farmakologiczne

które zależy od czasu trwania zmian opryszczkowych lub od tego, czy próbujesz zapobiec przyszłym nawrotom. Istnieją różne opcje, które mogą zmniejszyć nasilenie i czas trwania choroby:

• leki przeciwzapalne;
• leki przeciwbólowe (które są przepisywane na ból);
• leki hamujące namnażanie się wirusa poprzez blokowanie polimerazy DNA;
• leki działające na enzymy HSV;
• miejscowe kremy lub maści (na receptę lub bez recepty);
• leki przeciwwirusowe (tylko na receptę), dostępne w postaci tabletek lub zastrzyków (najbardziej wskazane chemioterapeutyki to acyklowir, famcyklowir, walacyklowir).

Medycyna alternatywna lub leczenie uzupełniające

które mogą zmniejszyć objawy:

• Akupunktura (nakłuwanie określonych punktów na skórze, które leżą wzdłuż meridianów energetycznych);
• refleksoterapia
• zastosowanie światła spolaryzowanego;
• leczenie homeopatyczne.

Leczenie ambulatoryjne

(przeprowadzane w domu):

• przykładanie wilgotnego ręcznika do zmian chorobowych 3 razy dziennie przez 20 minut;
• unikanie pokarmów zawierających kwasy;
• kąpiele w ciepłej wodzie;
• ciepłe okłady do zastosowania, gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki;
• zimne okłady;
• unikanie noszenia obcisłych ubrań wokół dotkniętego obszaru;
• stosowanie łagodzących maści lub proszków.

Naturalne metody leczenia

:

• Olejek majerankowy (miejscowe aplikacje bezpośrednio na opryszczkę, aż do wyleczenia);
• nalewka propolisowa (nakładana na dotknięty obszar, 3-4 razy dziennie);
• Napar z nagietka (1 łyżka stołowa rośliny w 300 ml wrzącej wody, pita jako herbata, 3 filiżanki dziennie);
• żel aloesowy wysusza opryszczkę, działa kojąco i nawilża obszar, na którym wystąpi;
• czosnek ma właściwości przeciwwirusowe i powinien być stosowany ostrożnie w walce z opryszczką (1 zmiażdżony ząbek, natarty oliwą z oliwek, nakładany 3 razy dziennie na dotknięty obszar);
• pasta z wodorowęglanu sody i wody (nałożona na opryszczkę i pozostawiona do wyschnięcia) złagodzi uczucie swędzenia;
• pomocna może być również pasta ze skrobi kukury dzianej (mieszaninę skrobi kukurydzianej i wody nakłada się na obszar opryszczki wieczorem, aby działała przez noc i pozostawia do wyschnięcia);
• miód ma właściwości antybakteryjne, więc nałożenie go na opryszczkę (i pozostawienie na 5-7 minut) złagodzi objawy, a także zadziała kojąco;
• oleista kapsułka z witaminą E złagodzi stan zapalny i ból dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym;
• wata nasączona mlekiem może być regularnie nakładana na dotknięte obszary (zawartość lizyny i argininy pomaga złagodzić ogniska opryszczki);
• szczypta soli może również pomóc (umieszczona na zwilżonym palcu i przytrzymana na zmianie przez 2 minuty; następnie obszar jest czyszczony wacikiem nasączonym ciepłą wodą);
• bogata w przeciwutleniacze oliwa z oliwek jest lekko podgrzewana i mieszana z kroplami olejku lawendowego i wosku pszczelego (aż do stopienia), a mieszaninę stosuje się na dotknięte obszary;
• czarna herbata, z zawartością garbników, zapewnia korzyści przeciwwirusowe i przeciwzapalne; jedną saszetkę czarnej herbaty (pozostałą po zaparzeniu herbaty) należy pozostawić na 5 minut na zmianach opryszczkowych; w celu uzyskania bardziej skutecznych wyników, należy powtarzać procedurę 2-3 razy dziennie;
• ocet jabłkowy może mrowić po nałożeniu na wacik, a następnie na dotknięty obszar, ale ma właściwości dezynfekujące i ściągające, które pomagają w leczeniu opryszczki;
• można również zastosować nierozcieńczoną kroplę olejku eterycznego z drzewa herbacianego, który jest silnym środkiem przeciwwirusowym i przeciwgrzybiczym, jednocześnie łagodząc zakażony obszar;
• sok śliwkowy leczy owrzodzenia opryszczki poprzez płukanie lub nakładanie jako kompres na owrzodzenia, łagodząc stan zapalny i ból;
• zimna czarna kawa na owrzodzenia to środek, który zmniejsza opryszczkę i przyspiesza gojenie, stosowany dwa razy dziennie przez kilka dni.

Przyjmowanie suplementów diety

:

• L-lizyna jest aminokwasem niezbędnym do regeneracji tkanek, zalecanym dla osób z niską odpornością i predyspozycją do erupcji opryszczkowych; jest to naturalne leczenie opryszczki, ponieważ zapobiega rozmnażaniu się niektórych wirusów;
• HerpeStop pomaga wyeliminować nieprzyjemne objawy wywołane przez wirusa Herpes simplex;
• HerpEx zwalcza opryszczkę, łagodząc ból, zmniejszając stan zapalny i przyspieszając gojenie, jednocześnie zmniejszając blizny i zapobiegając nieprzyjemnym wysypkom;
• Ganoderma wzmacnia układ odpornościowy i jest zalecana w przypadku infekcji Herpes simplex;
• Kapsułki Thymus poprawiają funkcje układu odpornościowego, wzmacniając organizm przed wirusami;
• Artemisinin Forte to rodzaj kapsułek ziołowych o silnym działaniu przeciwwirusowym przeciwko opryszczce;
• Tabletki Echinacea (Hofigal) dostarczają bioaktywnych substancji niezbędnych do fizjologicznych funkcji układu odpornościowego i są stosowane w celu złagodzenia objawów ostrych lub nawracających infekcji opryszczki.

Zapobieganie zakażeniom opryszczką

Istnieją różne strategie, które można zastosować, zarówno w celu uniknięcia ryzyka zakażenia opryszczką, jak i w celu uniknięcia nawrotu (który może wystąpić w dowolnym momencie po wystąpieniu zakażenia). Zmiany, które można wprowadzić, obejmują:

• stosowanie balsamów z filtrem przeciwsłonecznym
• nie picie z tej samej szklanki z innymi osobami;
• nie dzielenie się przedmiotami, które mogą ułatwiać wymianę płynów;
• unikanie narażenia na stres;
• kontrolowanie epizodów pobudzenia;
• wyeliminowanie ryzyka odwodnienia poprzez picie 2 litrów płynów dziennie;
• nie dotykać zmian chorobowych, aby uniknąć rozprzestrzeniania się na inne obszary;
• utrzymywać właściwą higienę;
• prowadzić zdrowy tryb życia z odpowiednim odpoczynkiem;
• Utrzymywać ręce w czystości przez cały czas;
• unikać słonych i kwaśnych pokarmów oraz ograniczyć spożycie czekolady, orzechów, orzeszków ziemnych, grochu, nasion, płatków owsianych i pszenicy (bogatych w argininę, aminokwas, który reaktywuje wirusa);
• nie nakładać kosmetyków na dotknięte obszary, aby uniknąć możliwych podrażnień;
• używanie prezerwatywy podczas kontaktów seksualnych.

Czy wiesz, że...?

• Odsetek zakażeń HSV 1 i/lub HSV 2 wśród dorosłych na całym świecie wynosi od 60% do 95%? Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że około 3,7 miliarda osób w wieku poniżej 50 lat ma opryszczkę.
• Opryszczka jest znana od co najmniej 2000 lat? Na przykład mówi się, że cesarz Tyberiusz zakazał całowania się w Rzymie, ponieważ wiele osób miało obolałe usta.
• W XVIII wieku opryszczka była tak powszechna wśród prostytutek, że uważano ją za "chorobę zawodową kobiet"?
• Dopiero w latach czterdziestych XX wieku odkryto, że opryszczka jest wirusem, a dopiero w latach sześćdziesiątych rozpoczęto eksperymentalne leczenie przeciwwirusowe?
• Bardzo wiele osób, u których zdiagnozowano opryszczkę narządów płciowych, cierpi na epizody depresji, izolacji, strachu przed odrzuceniem lub rozwija uczucia destrukcji? Właśnie dlatego w wielu krajach na całym świecie istnieją grupy wsparcia, w których osoby cierpiące na tę chorobę spotykają się i nawiązują kontakty towarzyskie.
• Według szwedzkiego badania, zakażenie wirusem HSV 1 podwaja ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera? Ponadto, według WHO, osoby zakażone wirusem HSV 2 są co najmniej trzykrotnie bardziej narażone na zakażenie wirusem HIV.
• Czy opryszczka narządów płciowych dotyka bardziej kobiety niż mężczyzn, ponieważ infekcja łatwiej przenosi się z penisa do pochwy?
• Badanie pokazuje, że dwa typy wirusa opryszczki pospolitej - HSV 1 i HSV 2 - połączyły swój materiał genetyczny, więc istnieje więcej rekombinantów opryszczki niż wcześniej wiadomo, z możliwością, że HSV 2 może ewoluować, aby stać się odpornym na znane leki przeciwwirusowe?